مبانی خودشناسی (6) انسان در زمان
زمان یکی از جادویی ترین ادراکات انسان در جهان بیرون و ابتلائات او در مکانیت می باشد و بشر تا به امروز جز در باره زمان کیهانی یا زمان نجومی (دورانی) علمی نیافته است که آنهم در قلمرو حدود و مدت محدود است.
بشر از طریق درک شب و روز و گردش فصول که حاصل حرکت دورانی زمین به دور خورشید است توانسته به فهمی از زمانیت جهان نائل آید که در ساعت محاسبه میشود و این زمان شمارشی است.
زمان به زبان ساده بمعنای درک حضور و استمرار و تغییر و کون و فناست و بدینگونه به ادراکی هر چند سطحی و مادی و خاکی در باره مرگ و زندگی و بود و نبود نائل می آید. زیرا هر تغییر اندکی معنائی از وجود و عدم را به انسان می چشاند که شدیدترین و کاملترین صورتش در تولد و مرگ خودش عاید می گردد.
از کتاب مبانی خودشناسی تألیف استاد علی اکبر خانجانی ص 11
#خودشناسی
#زمان
#مرگ
#تولد
#کتاب_صوتی_مبانی_خودشناسی
http://khodshenasi.net/61-mabani%20khod%20shenasi%20erfani%20(1).mp3